گل سرخ و گل زرد
گل قرمز : گل زرد! بیا میخواهم لطفی در حقت کنم.
گل زرد: ممنون میخواهی چه کار کنی.
گل قرمز : همه میدانند که من زیبا هستم.
چون با تو دوستم میخواهم تو هم مثل من قرمز باشی و زیبا.
گل زرد:اگر قرمز باشم شاید زیباتر شوم اما قرمزیم به تو وابسته است.
اما اگر زرد باشم زرد بودن از خودم است و من این را زیباتر میدانم.
بالاخره عده ای از گل ها به سرکردگی گل قرمز، خواستند گل زرد را از ریشه بکنند.
باغبان فهمید و آنها را به سزای اعمال زشتشان رساند.